Laatst kwam ik een ex van vroeger tegen en weet u wat ze zei? Ze zei: ‘Joortje, eigenlijk ben jij gewoon een nihilistische Pippi Langkous.’
Dus ik zeg: Wat de fuk, dude!
Maar toen ik er een nachtje over geslapen had dacht ik: ze heeft ook eigenlijk wel gelijk. Zo voel ik me soms precies, als een Pippi Langkous die is opgegroeid en aan de drugs geraakt. Ik ben weliswaar niet aan de drugs maar het had zomaar gekund.
Ik zie dat trouwens best voor me. Een oudere Pippi, compleet fucked up en gedesillusioneerd en depressief: eerst raakt ze Villa Kakelbont kwijt aan de staat wegens achterstallige erfbelasting, dan gaat die schimmel dood aan een paardenziekte, of dat paard aan een schimmelziekte, en ik weet niet hoe oud apen worden maar meneer Nilsson zal vast ook wel gauw de pijp uit zijn dus die krijgt een naamloos grafje aan de kant van de weg, Tommy gaat bedrijfskunde studeren in Strontheim of weet ik veel waar, Annika is zo’n domme koe, die mag de tiepmiep gaan uithangen bij importbedrijf Köntjelick, nou dan heb je nog die dode moeder en afwezige vader, dus tegen de tijd dat Pippi twintig is zal ze het vertrouwen in de mensheid wel zo grondig verloren hebben dat ze zich op een tweekamerappartement in Stockholm helemaal suf zit te blowen.
De verhuurder schrijft: ‘Geachte mevrouw Langkous, wij hebben uw verzoek om de huur te voldoen met goudstukken uit een piratenschat in goede orde ontvangen. Bij deze moeten wij u helaas laten weten dat wij van wooncorporatie Knäckebröd uitsluitend elektronische betalingen accepteren. Hopende u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd, et cetera.’ Nou, dan zit Pippi mooi in de shit, want ze kan moeilijk tegen de fiscus zeggen dat het goud afkomstig is van haar vader de negerkoning, die in Taka-Tukaland de inheemse bevolking heeft uitgemolken.
Afijn, Pippi moet dus een manier vinden om al dat goud wit te wassen. Maar weet dat wereldvreemde kind veel hoe dat moet. Via via kent ze wel iemand, maar die is een beetje schimmig, en als ze op een avond ook nog het slachtoffer wordt van een ripdeal en bijna in de poeperd wordt genomen ziet ze er maar helemaal vanaf. Dus daar gaat Pippi, nooit naar school geweest, nooit een vak geleerd, met lood in de kousen naar het uitzendbureau. ‘Heb je ervaring in sales en acquisitie?’ vragen ze daar. ‘Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk wel dat ik het kan,’ lacht Pippi. Er valt even een ongemakkelijke stilte, waarna de recruiter zegt: ‘Ja ha ha leuk, maar even serieus, heb je ergens ervaring in zodat ik je aan een werkgever kan voorstellen?’
Nou, je begrijpt het al, Pippi kan alleen nog aan de slag bij een callcenter waar ze onwelwillende slachtoffers een Ziggo-abonnement in de maag proberen te splitsen. En daar zit ze dan, arm feeëriek meisje, zielig naïef eenzaam poppetje, met een headsetje op in een kantoortuin. Ze dacht dat haar hele leven een sprookjesbestaan zou zijn, dat ze eeuwig de recalcitrante aap kon blijven uithangen, maar pats boem daar slaat haar elfenbreintje te pletter op de meedogenloze kilte der prozaïsche werkelijkheid.
Ja Pippi, nu zit je ineens in een wereld waarin het onbeteugeld knagen aan tyfusgrote lolly’s leidt tot hyperglykemie en diabetische coma. Een wereld waarin je een afschuwelijke doodsklap maakt als je vijfhoog uit een raam springt. Een wereld zonder trollen en piraten en waternimfen en gratis slagroomtaarten. Dan kun je wel op je zesenvijftigste naar het Magic Mystery Festival in Heeswijk-Dinther gaan, verkleed als Arwen uit Lord of the Rings, maar de realiteit, daar valt niet tegenop te cosplayen.
Om een lang verhaal kort te maken: Pippi krijgt, als ervaringsdeskundige, een baan bij de Raad voor de Kinderbescherming. Dan moet ze als een Tante Pastellia langs de deuren om ontaarde kinderen uit de ouderlijke macht te zetten en naar het kindertehuis te slepen. En reken maar dat de ironie haar niet ontgaat! Als ze om half zeven ’s ochtends haar meurende nest wordt uitgewekkerd denkt ze: Kanker! Hoe heeft het in godsnaam zo ver kunnen komen?
Uiteindelijk zegt ze: Fuck alles.
Dus: een nihilistische Pippi Langkous.
Afijn, zoiets maar dan met mij in plaats van Pippi Langkous.